Raciborska flaga na polach Grunwaldu

Nie ma żadnych poświadczonych źródłowo wzmianek o udziale rycerzy z Raciborza w bitwie pod Grunwaldem, zarówno po stronie Korony Polski jak i Zakonu Krzyżackiego. Wiemy natomiast, że ówczesny książę raciborski Jan II zwany Żelaznym (1382-1423) sprzyjał Jagiellonom od 1407 roku, kiedy to poślubił w Pszczynie Helenę - siostrę Wielkiego Księcia Witolda, którą poznał w 1407 roku goszcząc na dworze Władysława Jagiełły jako poseł króla Czech Wacława. Nie pomógł im wprawdzie pod Grunwaldem, ale brał za to udział w wojnie z zakonem w 1414 roku wraz z książętami Bernardem niemodlińskim, Bolesławem cieszyńskim i Wacławem opawskim.

15 lipca 1410 roku na polach Grunwaldu zjawili się natomiast rycerze górnośląscy, którzy 4 lipca wysłali na ręce wielkiego mistrza Ulricha von Jungingena list z wypowiedzeniem wojny. Rycerze ci walczyli w XIII wieluńskiej chorągwi Królestwa Polskiego, która wraz z resztą rycerstwa małopolskiego zebrała się w Wolborzu. Byli wśród nich: Wernko Szeliha z Zębowic, Michał z Sumina, Miczko z Janowic, Henryk z Fulsztynu, Adam i Janko Szeliha z Gdziemierza, Ocik (Otto) z Fulsztynu, Pakosz z Brynicy, Adam z Jileszowic, Nikel Lenau, Sachs z Kietrza, Szymon Gotszalk z Nowej Cerekwi, Mikulasz (Mikołaj) i Andrys (Andrzej) z Chałupek, Maćko z Prudnika, Pote z Raszyc, pan Herold z Wockenwinkel, pan Wystuba ze Studzienicy, Jan zwany Cych, Wilhelm i Piotr z Chróścielowa, Wańko (Wacław) ze Swatoniewic, Jeszko i Stefko ze Steblowa, Gaweł z Buchenwalde, Woldan z Osin, Jan z Bukowca, Paweł z Lublińca, Michał z Pyszcza, Jan ze Szczerbic, Petulin z Zimnej Wódki, Czambor z Heissenstein, Olszowiec z Wilkowic i Paszko Gruenebusch. Po stronie Zakonu walczył natomiast książę kozielski Konrad VII Biały i jego rycerz Twardawa.

(w)

fot. udostępnione przez Jacka Ostrowskiego