Konferencja o FAS

Każdego roku w Polsce rodzi się ok. 9 tys. dzieci dotkniętych zaburzeniami rozwojowymi spowodowanymi kontaktem z alkoholem w okresie życia płodowego (z tego ok. 900 dzieci cierpi na pełnoobjawowy FAS – Alkoholowy Zespół Płodowy).

Dzieci z FAS rzadko pozostają w swoich biologicznych rodzinach, 80% dzieci i nastolatków z FAS wychowuje się w rodzinach zastępczych i adopcyjnych. Z powodu opuszczenia, zaniedbań i tragedii związanych z ich sytuacją domową zdominowaną przez alkohol, trafiają do domów dziecka, rodzinnych pogotowi opiekuńczych i rodzin zastępczych.

Niemowlęta z FAS często znajdują nowych rodziców adopcyjnych. Te, u których FAS nie jest zdiagnozowany lub zdiagnozowany nieprawidłowo, nie są objęte fachową pomocą terapeutyczną i przejawiają zaburzenia funkcjonowania społecznego i emocjonalnego. Często przekraczają normy społeczne, łamią prawo i mają trudności w rozwijaniu bliskich relacji z ludźmi. Wykazują też problemy z myśleniem abstrakcyjnym, myśleniem przyczynowo-skutkowym, uogólnianiem, poczuciem czasu, pamięcią itp. Rodzice/opiekunowie niepokoją się „niewyuczalnością” dziecka i brakiem efektów rozwojowych. Pracują z dzieckiem, jednak rezultaty ich wytężonej pracy są znikome, ponieważ dzieci z syndromem FAS nie przyswajają wiedzy przekazywanej w tradycyjny sposób, ich mózg pracuje w innym trybie. Potrzebuje on ukierunkowanej stymulacji, żeby poprawnie gromadzić informacje z otaczającego świata i właściwie wykorzystywać je w życiu.

Osoby/instytucje zajmujące się pomocą dziecku osamotnionemu, zaniedbanemu coraz częściej stają w obliczu problemu, jakim jest występowanie u części z ich podopiecznych zaburzeń rozwojowych, wynikających z kontaktu z alkoholem w okresie życia płodowego (FAS/FAE). Zaburzenia te, jeśli nie są właściwie leczone, prowadzą w dalszej kolejności do znacznych, utrzymujących się przez całe życie, problemów w funkcjonowaniu społecznym i emocjonalnym. Dlatego też niezwykle ważne staje się odpowiednie diagnozowanie tychże dzieci, a następnie prowadzenie profesjonalnej terapii, pozwalającej zminimalizować skutki powstałych zaburzeń. Celom tym służyć ma projekt „W trosce o przyszłość dziecka…” będący swoistym novum w dziedzinie pomocy dziecku samotnemu, znajdującemu na szczęście schronienie w rodzinie zastępczej czy adopcyjnej.

W ostatnim czasie zintensyfikowano działania prewencyjne dotyczące kwestii spożywania alkoholu przez kobiety w ciąży, ale nadal wiele wątpliwości budzi sama diagnostyka FAS. Brakuje specjalistów do holistycznego diagnozowania dziecka pod kątem zaburzeń w rozwoju, w tym głównie zaburzeń w neurorozwoju, brakuje też programów terapeutycznych niosących skuteczną pomoc dzieciom z FAS oraz ich opiekunom. Tymczasem trafna diagnoza oraz odpowiednia i regularna stymulacja ośrodkowego układu nerwowego może pomóc dziecku przeskoczyć nawet 2-3 poziomy rozwojowe w ciągu roku.

Bezpośrednimi odbiorcami projektu będą dzieci krzywdzone, osamotnione i zaniedbane wychowawczo, wykazujące często zaburzenia neurorozwoju i zaburzenia osobowości, znajdujące się w rodzinach zastępczych lub adopcyjnych na terenie województwa opolskiego (20 dzieci).
Każde dziecko będące beneficjentem projektu poddane zostanie działaniom diagnostycznym, mającym na celu monitorowanie jego stanu psychosomatycznego oraz jak najszybsze wprowadzenie działań korekcyjnych w postaci stymulacji neuro-sensomotorycznej, minimalizującej skutki powstałych zaburzeń.

Neuro-sensomotoryczna integracja odruchów, to współczesny program o rozwoju człowieka i wykorzystaniu jego neurofizjologicznych zasobów rozwojowych, uczenia się i zdrowia. Program ten jest ukierunkowany na czynniki i procesy ruchowego rozwoju i ma na celu stymulację mechanizmów rozwojowych przez ruch i specjalne sensoryczno-motoryczne techniki wpływające na optymalne funkcjonowanie mózgu. Jego głównym założeniem jest dawać dzieciom i dorosłym wiedzę i narzędzia, jakim są naturalne zasoby człowieka do łatwego i radosnego uczenia się, bezpiecznego i prawdziwego rozwoju i zdrowia.

Dotarcie do jak największej grupy potencjalnych odbiorców projektu zapewnić ma szeroko prowadzona kampania informacyjno-promocyjna skierowana do rodziców (zwłaszcza rodziców zastępczych i adopcyjnych), opiekunów oraz osób zajmujących się pomocą dziecku i rodzinie.

Osiąganie korzyści przez beneficjentów ostatecznych możliwe będzie także dzięki temu, iż beneficjentami pośrednimi projektu staną się wolontariusze oraz specjaliści pracujący w Diecezjalnej Fundacji Obrony Życia. Wolontariusze, dzięki specjalistycznym szkoleniom zdobędą wiedzę i umiejętności niezbędne do pracy z dzieckiem cierpiącym na FAS/FAE i z jego rodzicami, które pozwolą im na bezpośrednie działanie dla dobra grupy beneficjentów ostatecznych projektu. Profesjonalne wyszkolenie wolontariuszy umożliwi także Wnioskodawcy po zakończeniu projektu kontynuowanie działań realizowanych w jego trakcie. Tym samym celom służyć będzie podnoszące kompetencje w zakresie diagnostyki zaburzeń neurorozwoju szkolenie pracujących w Diecezjalnej Fundacji Obrony Życia specjalistów.

Podsumowanie projektu stanowić będzie konferencja z udziałem specjalistów w dziedzinie FAS/FAE, mająca z jednej strony na celu upowszechnianie wypracowanych metod pracy z dzieckiem z FAS/FAE i jego rodziną, z drugiej natomiast uwrażliwianie opinii społecznej na konieczność prowadzenia nieustannej profilaktyki, diagnozy i terapii dzieci narażonych na kontakt z alkoholem w życiu płodowym.