Piłkarskie spotkanie pokoleń w Nędzy [FOTO i WIDEO]
Już dawno sala sportowa w Nędzy nie zgromadził tak wielu piłkarzy miejscowego klubu. Zjechali z całego świata, by spotkać się na 115. urodzinach LKS 1908 Nędza.
- To spotkanie pokoleń - mówi wzruszony Gerard Przybyła, działacz klubu, przewodniczący Rady Gminy. Nie spodziewał się tak dużej frekwencji. Przyjechało około 30 piłkarzy z zagranicy, w tym team, który niegdyś awansował do terenówki. Panowie nie widzieli się wiele lat. - Niektórzy z trudem się rozpoznali - dodaje Przybyła.
Świętowanie rozpoczęło się o godz. 14.00 wspólnym obiadem. Zaproszenie przyjęli miejscowy proboszcz Ks. Mariusz Babula, wójt Anna Iskała oraz wiceminister Michał Woś.
Były wspomnienia, podziękowania i wspólne towarzyskie popołudnie, na które byli i obecni piłkarze przyszli ze swoimi rodzinami.
O klubie w krótkiej rozmowie wideo mówią Gerard Przybyła i prezes Piotr Widera.
I HISTORIA KLUBU
Rok 1908 zapisał się w historii Nędzy dwoma znaczącymi faktami: wybudowaniem filialnego kościoła p.w. Matki Boskiej Różańcowej i powstaniem pierwszego związku sportowego 26 stycznia tegoż roku, którego założycielem był Heinrich Sobetzko. SPORTVEREIN (SV) NENDZA zajmował się z początku grą w palanta (Schlagball), uprawianej już w średniowieczu, podobnej do współczesnego baseballu, jednak mającej swe oryginalne zasady. Lokalizacja obiektu sportowego w przysiółku zwanym Buk (nazwa topograficzna oznaczająca miejsce porośnięte bukami) była trafna – płaski teren od strony południowej ograniczony stromą skarpą wzgórza (porośniętej do dziś bukami), a od północnej zakolem rzeki Suminy.
W 1922 r. już po podziale Górnego Śląska na część niemiecką i polską została utworzona dodatkowo druga sekcja – piłki nożnej (Fußball). Piłkarze grali w Kreisklasse Ratibor (raciborskiej klasie powiatowej). Rok 1928 był rokiem rozbudowy infrastruktury sportowej, o czym donosił „RATIBORER HEIMATBOTE – VOLKSKALENDER für STADT u. LAND 1928”. Właśnie z tego roku materiał źródłowy informuje nas, że w tym czasie w powiecie raciborskim (Landeskreis Ratibor) były 94 drużyny młodzieżowe z 2117 członkami, prawie każda mała miejscowość miała boisko sportowe, a dwa spośród nich w Nędzy (wtedy Nensa) i Krzyżanowicach zostały rozbudowane.
W 1930 roku stowarzyszenie przybrało nazwę SV Buchenau, którą kierował Franciszek Choroba (był również bramkarzem ówczesnej drużyny). Większość zawodników rekrutowała się spośród załogi zakładu roszarniczego Ernesta Exnera, powstałego w tym czasie. Jedyną pamiątką z tego okresu, która się zachowała w archiwach klubu, jest pieczątka związku i jedno zdjęcie.
Klub sportowy (Sportverein) SV NENSA-SV BUCHENAU to jeden z najstarszych na Śląsku i Powiecie Raciborskim obok takich klubów jak: FC 03 RATIBOR, SPORTVEREIN 05 KRANOWITZ (Krzanowice), SV 07 TWORKAU, SV PREUßEN RATIBOR, SV 1919 OSTROG, SV SCHLESIEN RATIBOR, SPORTFEUNDE RATIBOR, SV ODERTAL RATIBOR, TV JUGENDHORT RATIBOR. W okresie II wojny światowej działalność nędzańskiego stowarzyszenia zawieszono.
Ale już w lutym 1946 r. została reaktywowana. Patronat nad klubem objął Odcinek Drogowy PKP Nędza, drużyna przyjęła nazwę Kolejarz. Na początku lat pięćdziesiątych, kosztem ogromnego wysiłku organizacyjnego, utworzono żeńską sekcję piłki ręcznej w odmianie niemieckiej tej dyscypliny, jedenastoosobowej (Feldhandball, piłka ręczna na trawie). W środowisku Nędzy była to swego rodzaju rewolucja sportowa, świadcząca o ogromnym zainteresowaniu kulturą fizyczną. Drużyna dziewcząt pod wodzą trenera Ericha Pchałka w krótkim czasie swego istnienia awansowała do czołówki województwa opolskiego i w 1953 r. zdobyła mistrzostwo Opolszczyzny, co dawało jej możliwość walki o awans do pierwszej ligi krajowej.
Drużyna piłkarska w 1952 r. awansował do Klasy B, a w następnym sezonie po wspaniałej grze ówczesnych piłkarzy do Klasy A OKRĘGU OPOLSKIEGO (miejscowość Nędza należała wtedy do województwa opolskiego od 1950 r.) zdobywając nieoficjalne mistrzostwo POWIATU RACIBORSKIEGO. W sezonie 1976/77 Włókniarz Nędza zajął przedostatnie miejsce w Klasie B i niestety spadł do Klasy C. Ale w myśl powiedzenia „Co nas nie zabije, to nas wzmocni” odmłodzona drużyna Włókniarza w dobrym stylu wywalczyła awans do Klasy B i można powiedzieć, że od tego momentu rozpoczął się progres w działalności klubu i systematyczny marsz drużyny do przodu w sezonie 1981/82 drużyna w wspaniałym stylu wygrywa Klasę B zdobywając awans do Klasy A – drugi raz po 29. latach od pamiętnego awansu w 1953 r.
Od tamtej chwili do dziś zespół z Nędzy nie grał nigdy poniżej Klasy A PODOKRĘGU RACIBORSKIEGO. Drużyna seniorów była systematycznie budowana i ciągle się rozwijała, by w sezonie 1985/86 zdobyć historyczny awans do KLASY TERENOWEJ Śląskiego Związku Piłki Nożnej. W roku 1990, po reorganizacji rozgrywek i spadku 7 drużyn z KLASY TERENOWEJ, nasz Włókniarz musiał pogodzić się ze spadkiem do Klasy A.
W sezonie 1993/94, po zaciętym boju z Odrą Nieboczowy, nasza drużyna zdobywa mistrzostwo Klasy A i tym samym wywalczyła ponowny awans do LIGI OKRĘGOWEJ (OZPN KATOWICE). Drugi pobyt w LIDZE OKRĘGOWEJ był trudniejszy niż za pierwszym razem. Po 3 latach gry na tym szczeblu w sezonie 1996/97, po przegranym barażu, drużyna Włókniarza niestety spadła do Klasy A. W roku 2006 po wspaniałym sezonie nasza drużyna zdobywa awans do LIGI OKRĘGOWEJ (ŚZPN KATOWICE), w której to z powodzeniem występuje do dziś.
Komentarze (0)
Aby dodać komentarz musisz być zalogowany