Mów prawdę i nie manipuluj. Riposta na oświadczenie wiceprezydenta Dawida Wacławczyka

List do redakcji. Lament Dawida Wacławczyka [jego oświadczenie] nad niepodjętą uchwałą o Parku Kulturowym Serce Starego Raciborza zasługuje co najwyżej na wzruszenie ramionami. Gdyby jednak to oświadczenie potraktować jak elegię o kompletnym oderwaniu od rzeczywistości wiceprezydenta, rozdającego na prawo i lewo nietrafione, brudne ciosy, to parę uwag wypada poczynić.

Po pierwsze: „mów prawdę i nie manipuluj”. Brak dyskusji nad uchwałą na sesji nie wynikał z bierności radnych, tylko z wystosowanego apelu przez panią konserwator miejską, która prosiła o głosowanie z pominięciem dyskusji. Apel do radnych trafił, wiceprezydent Wacławczyk robiąc z tego przytyk radnym nie zachowuje się ani poważnie, ani fair. Prymitywnie manipuluje faktami.

Po drugie: „mów prawdę i nie manipuluj”. Naprawdę dramatyczne jest to, że projekt tej uchwały z roku 2023 jest niespójny, w wielu fragmentach niezgodny przepisami i merytorycznie autentycznie słaby. Nie załatwia rzetelnie niczego, za to ma dawać narzędzia represji do uznaniowego stosowania. Przypominam, że radni otrzymali poprawioną wersję uchwały. Ta z zeszłego roku, do której też Wacławczyk przekonywał, była bezdyskusyjnie nie do przyjęcia i radni litościwie dali czas na jej poprawę. Naprawdę wierzyć się nie chce, że nad poprawą tej pierwotnej wersji pracowali naczelnicy niemal wszystkich wydziałów urzędu miasta, ze skutkiem jak każdy mógł sobie niedawno przeczytać. Oczywistą nieprawdą jest to, że nowa wersja uchwały była poddana ocenie dr Łukasza Dworniczka oraz że była opiniowana przez Wydział Architektury Akademii Nauk Stosowanych z Raciborza. Dr Dworniczek opiniował i nanosił poprawki do projektu uchwały z roku 2022, to samo dotyczy Wydziału Architektury Akademii Nauk Stosowanych. Trzeba przyznać, że uwagi dr. Dworniczka były bardzo cenne, jednak tych najważniejszych nie uwzględniono, to samo można powiedzieć o uwagach, jakie wyraził Wydział Architektury ANS w stosunku do projektu z roku 2022. Jednak prezydent Polowy napisał do ANS, że uwagi zawarte w opinii dotykają zbyt wielu obszarów, że nie będą mogły być uwzględnione w nowym projekcie uchwały, tego z roku 2023. Co do przeprowadzania warsztatów w sprawie projektu uchwały przez specjalistki z Instytutu Korfantego, to warsztaty odbyły się, ale w 2021 roku, więc projekt uchwały z roku 2023 nie mógł być przedmiotem tych działań. Prawdą jest, że projekt z roku 2023 został pozytywnie oceniony przez WKZ, który naniósł tylko dwie zmiany, jednak treść uchwały, nawet z naniesionymi zmianami, jest miejscami niezgodna z zapisami ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.

Po trzecie: „mów prawdę i nie strasz, nie strasz. ”. Wacławczyk zapomina, że ustawową i obligatoryjną ochronę zabytków nakazują przepisy ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Te przepisy obowiązują na terenie Raciborza niezależnie od decyzji rady miasta w sprawie parku kulturowego. Decyzja o stworzeniu parku kulturowego jest jedynie nieobowiązkową opcją. Przecież bez parku kulturowego będą na terenie naszego miasta działały instytucje wojewódzkiego oraz miejskiego konserwatora ochrony zabytków, które powinny dbać o to, by stosowne ustawy były przestrzegane. Wymienianie po nazwisku radnych, którzy nie głosowali za uchwałą, zarzucanie im, że ta decyzją pokazali, iż nie dbają o miejskie zabytki, stawianie retorycznych pytań czy zależy im na zszarganiu własnego wizerunku, nie jest zwyczajnym nadużyciem. To nosi cechy pomówienia i zastraszania przed następnym głosowaniem.

Po czwarte „najpierw pomyśl potem się odzywaj”. Od lamentu wiceprezydent Wacławczyk przechodzi do atakowania, z pogardą zarzuca oponentom prowincjonalne politykowanie oraz ochronę partykularnych interesów. Cóż widać ewolucję, bo zamiast buractwa, tym razem wytyka tylko prowincjonalizm. Co do ochrony partykularnych interesów, to najpierw chyba powinien spojrzeć na siebie i swoje otoczenie.

Po piąte „nie marnuj czasu, za który pobierasz wynagrodzenie z publicznej kasy”. Skoro tylu ludzi (urzędników, prawników, ekspertów) i tak wiele godzin pracowało nad projektem uchwały, a wyszło to, co wyszło, to może niech wiceprezydent Wacławczyk ujawni po męsku, bez lamentowania i kręcenia, ile nas podatników to kosztowało. To wielce ciekawa informacja.

Po szóste „jak chcesz tworzyć prawo, to miej świadomość, że po uchwaleniu będzie obowiązywało”. Tworząc prawo lokalne wypada przestrzegać zapisów ustawa z nim związanych. W tym wypadku chodzi o art. 16 i art. 17 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Z ich treści wynika, że park kulturowy, to opcja, a nie obowiązek, z ich treści wynika też, że rada gminy nie jest umocowana to stanowienia na terenie parku kulturowego jakichkolwiek nakazów, na co chyba twórcy dokumentu i radni głosujący za uchwałą nie zwrócili uwagi.

Wszystkich „wpadek”, jakie zaliczono w tym dokumencie nie mam już ochoty wymieniać. Ciekawi mnie jednak, czy po przyjęciu uchwały trzeba będzie zamalować wszystkie murale, z których Wacławczyk jest tak dumny, oczywiście tworzenie nowych murali będzie absolutnie zakazane. A co z powojennymi budynkami postawionymi za komuny, jeśli trzeba dążyć do tego by wszystko pasowało i było zgodne z tym sprzed 1945 roku? Do rozbiórki?

W imieniu tych, którym naprawdę zależy na ochronie zabytków, na ochronie krajobrazu i charakteru naszego miasta, bardzo dziękuje tym radnym, którzy mieli otwarte umysły i odwagę by się przeciwstawić tej naprawdę szkodliwej uchwale. Radnych, którzy nie głosowali przeciwko uchwale proszę by przeczytali uważnie jej treść i zastanowili się czy warto?

Uchwala o Parku Kulturowym nie chroni miasta przed bilbordami z Polowym, przed instalacjami w zabytkowej części miasta z plastykowymi malinowymi zającami, donicami potworkami i ogromniastymi jajami, tymczasowym lodowiskiem przed zabytkowym kościołem i koszmarną windą na elewacji UM.

Przed tym wszystkim może miasto ochronić zdrowy rozsądek i przestrzeganie przepisów już obowiązujących.

Marek Labus

Autor jest lekarzem, byłym radnym, zabierającym w tej kadencji głos na forum Rady Miasta. Prezentowane treści stanowią wyraz jego własnych poglądów i opinii.