Dziś mija 440. rocznica największego pożaru w dziejach Raciborza

Przez ówczesny Racibórz należy rozumieć obecne śródmieście, otoczone dawniej murami miejskimi. Przedmieście Odrzańskie to rejon dzisiejszego pl. Mostowego. Pożar i odbudowę miasta upamiętnia tablica w kościele farnym, dzisiaj już prawie zupełnie nie do odczytania. Z tego powodu warto jego treść przytoczyć w całości: ANNO 1574 IPSO DIE VENERIS SANCTI GEORGII INTER 16 ET 17 HORAM TOTA CIVITAS RATIBORIA VNA CVM SEPTEM BASILICIS ET SVBVRBIO CIS ODERAM CONFLAGRATA EXCEPTIS SEX DOMVNCVLIS POST ECCLESIAM COLLEGIATAM ADIACENTIBVS MVRO CIVITATIS * ANNO 1577 ERECTA EST TESTVDO MINORIS CHORI ANNO 1580 TESTUDO MAJORIS CHORI OPERTA EST ADMINISTRANTIB: PRVDENTISS: AC VIGILANTISS: VIRIS GUBERNACVLA REIPUBLICAE * CLEMENTE BACCALAVREO * WENCESLAO RUNG * IACOBO LEVCART * SEBASTIAN: TOMAN * IARESLAO DRUBRAWA. Obok nazwisk znajdowały się gmerki (szlachta posługiwała się herbami, mieszczańskimi godłami rodowymi były gmerki) wymienionych osób.

Z tablicy dowiadujemy się, że 23 kwietnia 1574 roku, między godziną szesnastą a siedemnastą, spłonął cały Racibórz, łącznie z siedmioma świątyniami i Przedmieściem Odrzańskim, z wyjątkiem sześciu małych domów położonych za kolegiatą przy murach miejskich. W 1577 roku zbudowano sklepienie prezbiterium, a w 1580 roku zakończono odbudowę chóru muzycznego. Na tablicy zamieszczono także nazwiska mądrych tudzież uważnych rządców miasta: Klemensa Bakałarza, Wacława Runga, Jakuba Leukarta, Sebastiana Tomana i Jarosława Dubrawy. Litery ich imion występują także na zwornikach sklepienia prezbiterium. Niedawno umieszczono tu dodatkową tablicę, na której znalazła się czytelna fotografia zabytku sprzed wojny oraz tłumaczenie tekstu łacińskiego na polski i niemiecki.

Paweł Newerla, Dzieje Raciborza i jego dzielnic