Mamy nowego Biskupa Opolskiego

Ojciec Święty Benedykt XVI przyjął dziś rezygnację Księdza Arcybiskupa Alfonsa Nossola z długoletniej posługi biskupa opolskiego. Jego następcą został 46-letni ks. prof. dr hab. Andrzej Czaja. Z końcem miesiąca ma odebrać sakrę biskupią.
Ojciec Święty Benedykt XVI przyjął rezygnację Księdza Arcybiskupa Alfonsa Nossola z posługi biskupa opolskiego, złożoną zgodnie z kan. 401 par. 1 KPK i mianował biskupem opolskim ks. prof. dra hab. Andrzeja Czaję. Ponadto Ojciec Święty przyjął rezygnację złożoną przez ks. bp. Jana Bagińskiego z pełnienia posługi biskupa pomocniczego diecezji opolskiej, złożoną zgodnie z kan. 411 i kan. 401 § l KPK.
Abp Alfons Nossol napisał dziś w odezwie do diecezjan:
Ukochani Diecezjanie, Drogie Siostry, Bracia Drodzy, z największą radością mogę dziś Was wszystkich poinformować, że dnia 14 sierpnia 2009 r. Ojciec Święty Benedykt XVI mianował mojego następcę w biskupim posługiwaniu w opolskim Kościele lokalnym. Nowym Biskupem Opolskim będzie Ks. Prof. Dr hab. Andrzej Czaja. Pochodzi z naszej Śląskiej Ziemi, z parafii Wysoka k. Olesna. Urodził się 12 grudnia 1963 r. w Oleśnie Śląskim jako syn Bernarda i Heleny. W rodzinnej wiosce Wysoka uczęszczał do szkoły podstawowej, a następnie do liceum ogólnokształcącego w Oleśnie. Studia filozoficzno-teologiczne odbył w Wyższym Seminarium Duchownym Śląska Opolskiego w Nysie. Święcenia prezbiteratu przyjął 11 czerwca 1988 r. w Kluczborku.
Notka biograficzna: Ks. Andrzej CZAJA, kapłan diecezji opolskiej, dr hab. teologii dogmatycznej, profesor KUL; ur. 12 grudnia 1963 r. w Oleśnie na Śląsku Opolskim, syn Bernarda i Heleny zd. Respondek; dwadzieścia lat zaangażowany w środowisku Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, w latach 1995-2000 sekretarz Sekcji Dogmatycznej Teologów Polskich, w latach 1999-2003 kurator Koła Naukowego Teologów KUL, od 2005 kapelan Wspólnoty Modlitewnej przy parafii NSPJ w Raciborzu.
W rodzinnej wiosce Wysoka k. Olesna przyjął chrzest (26.12.1963), I-szą Komunię św. (28.05.1972) i sakrament bierzmowania (2.10.1973). Tu uczęszczał do szkoły podstawowej (w latach 1970-1978), a następnie do liceum ogólnokształcącego w Oleśnie (w latach 1978-1982). Studia filozoficzno-teologiczne odbył w latach 1982-1988 w Wyższym Seminarium Duchownym Śląska Opolskiego w Nysie. 25 października 1987 r. z rąk biskupa Gerarda Kusza przyjął w Nysie święcenia diakonatu. Święcenia prezbiteratu przyjął w Kluczborku 11 czerwca 1988 r. z rąk biskupa Jana Bagińskiego.
Studia seminaryjne zakończył pracą magisterską Pneumatologiczny wymiar chrystologii w polskiej literaturze teologicznej, której promotorem był abp Alfons Nossol. Po święceniach pracował przez rok jako wikary w parafii św. Józefa w Zabrzu, a następnie został wysłany na studia specjalistyczne na KUL (1989), gdzie 11 marca 1994 r. pod kierunkiem o. prof. Stanisława Celestyna Napiórkowskiego OFMConv obronił pracę doktorską pt. Jedna Osoba w wielu osobach. Pneumatologiczna eklezjologia Heriberta Mühlena. Wcześniej, 1 października 1993 r. został zatrudniony jako asystent w I Katedrze Teologii Dogmatycznej KUL. Rok później rozpoczął zajęcia z teologii dogmatycznej także na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Opolskiego (1/2 etatu). W latach 1996-1998 przebywał na stypendium w Niemczech, w Ekumenicznym Instytucie Johanna Adama Möhlera w Paderborn. Tu przygotował późniejszą rozprawę pt. Credo in Spiritum Vivificantem. Pneumatologiczna interpretacja Kościoła jako komunii w posoborowej teologii niemieckiej, na podstawie której w 2003 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk teologicznych w zakresie teologii dogmatycznej.
Obecnie jest kierownikiem Katedry Pneumatologii i Eklezjologii w Instytucie Teologii Dogmatycznej KUL, kuratorem Katedry Teologii Rodziny w Instytucie Nauk o Rodzinie KUL, do niedawna także kierownikiem Katedry Zasad Ekumenizmu w Instytucie Ekumenizmu i Badań nad Integracją Uniwersytetu Opolskiego, członkiem Zarządu Towarzystwa Teologów Dogmatyków, członkiem współpracownikiem Towarzystwa Naukowego KUL i członkiem korespondentem Lubelskiego Towarzystwa Naukowego. Opublikował kilka książek i prawie 100 artykułów naukowych. Jako kurator Koła Naukowego Teologów KUL zorganizował pięć Tygodni Eklezjologicznych. Inicjator i stały organizator dorocznych Wykładów otwartych z pneumatologii (od 2004). Współredaktor Dogmatyki wydanej przez Bibliotekę Więzi i autor zawartego w niej Traktatu o Kościele. Należy do Komitetu Redakcyjnego Roczników Teologicznych (zeszyt 2), współpracuje z Encyklopedią Katolicką KUL i z redakcjami czasopism: Teologia w Polsce, Studia Oecumenica, Więź, Pastores i Diakon (czasopismo poświęcone diakonatowi i promocji diakonatu stałego w Polsce). Promotor czterech doktoratów i ponad 60 magisteriów.
Na KUL-u znany również z zaangażowania w życie i funkcjonowanie Wydziału Teologii i Duszpasterstwo Akademickie KUL (m.in. koordynator Zjazdu Absolwentów z okazji 75-lecia KUL; sekretarz Rady Wydziału Teologii KUL; współtwórca reformy studiów teologii w KUL); w diecezji ceniony jako wykładowca, rekolekcjonista i kaznodzieja odpustowy; wygłosił ponad 60 rekolekcji (w tym misje ewangelizacyjne z grupą studentów), głównie w diecezji opolskiej (nade wszystko w małych wiejskich parafiach, a także w opolskiej katedrze, w Raciborzu, Oleśnie, Głuchołazach, Zawadzkim, Krapkowicach i Otmęcie), w diecezji gliwickiej (m.in. w Gliwicach, Zabrzu, Bytomiu), ale także w archidiecezji lubelskiej (Lublin) i częstochowskiej (Wieluń) oraz w diecezji toruńskiej i siedleckiej. Rekolekcje głosił również w seminariach duchownych: dwukrotnie w Toruniu i raz w Gnieźnie. W czasie Świąt Bożego Narodzenia, Świąt Wielkanocnych i przy innych okazjach zaangażowany w posługę duszpasterską w rodzinnej parafii.
Główne obszary badań naukowych
1. Eklezjologia, zwłaszcza recepcja soborowej eklezjologii, interpretacja Kościoła jako komunii; 2. Pneumatologia, zwłaszcza patrystyczna i dialogów ekumenicznych, w tym szczególnie kwestia pośrednictwa i życiodajnego działania Ducha Świętego; 3. Posoborowa teologia niemiecka; 4. Teologia J. Ratzingera/Benedykta XVI; 5. Teologia słowa Bożego i kościelnego urzędu; 6. Chrześcijańska tożsamość, inicjacja i mistagogia
Najważniejsze książki
Jedna Osoba w wielu osobach. Pneumatologiczna eklezjologia Heriberta Mühlena, Opole 1997; Credo in Spiritum Vivificantem. Pneumatologiczna interpretacja Kościoła jako komunii w posoborowej teologii niemieckiej, Lublin 2003; Communio w chrześcijańskiej refleksji o Kościele, współred. M. Marczewski, Lublin 2004; Traktat o Kościele (Dogmatyka, t. 2, red. E. Adamiak, A. Czaja, J. Majewski), Warszawa 2006; W czterdziestolecie Soboru Watykańskiego II. Refleksja Wydziału Teologii KUL, współred. L. Górka, J. Pałucki, Lublin 2007.
www.diecezja.opole.pl
Komentarze (0)
Aby dodać komentarz musisz być zalogowany