Wielki Piątek w parafii WNMP w Raciborzu – dzień krzyża, ciszy i nadziei [FOTO i WIDEO]

Wielki Piątek jest w zasadzie pierwszym dniem Triduum Paschalnego – najważniejszego czasu w roku liturgicznym (dni najważniejszych świąt Kościoła są liczone zgodnie z tradycją żydowską, od zachodu słońca). Choć to dzień smutku i milczenia, jest również pełen nadziei – to czas, gdy w cieniu Krzyża odradza się wiara i rodzi się pewność zwycięstwa Boga nad śmiercią.

Jak mówił papież Benedykt XVI, Wielki Piątek to chwila, by na nowo obudzić w sobie wiarę, umocnić nadzieję i odwagę niesienia codziennego krzyża z pokorą i zawierzeniem. W tym duchu liturgia śpiewa: „O Crux, ave, spes unica – Witaj, Krzyżu, nadziejo jedyna!”

Po południu we wszystkich kościołach sprawowana jest Liturgia Męki Pańskiej. Rozpoczyna ją cisza – celebrans i asysta wchodzą bez śpiewu, a przed ołtarzem padają na twarz w geście prostracji. Następnie odczytywane są teksty biblijne: proroctwo o Cierpiącym Słudze Jahwe, fragment Listu do Hebrajczyków i opis Męki Pańskiej według św. Jana.

Szczególne znaczenie ma modlitwa powszechna, w której Kościół poleca Bogu cały świat – chrześcijan różnych wyznań, Żydów, niewierzących i wszystkich ludzi dobrej woli.

Centralnym momentem liturgii jest adoracja Krzyża. Krzyż, zasłonięty fioletowym suknem, zostaje stopniowo odsłaniany. Celebrans śpiewa: „Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło zbawienie świata”, a wierni odpowiadają: „Pójdźmy z pokłonem”. Po adoracji udzielana jest Komunia Święta, a Krzyż pozostaje wystawiony w centralnym miejscu świątyni.

W parafii WNMP w Raciborzu liturgię kończy procesja z Najświętszym Sakramentem z kościoła farnego do podominikańskiego kościoła pw. św. Jakuba, gdzie znajduje się Grób Pański. Tu wierni mogą całować krzyż. O 21.00 rozpoczyna się droga krzyżowa.