Ponad 22 mln zł wpłynęło na konta zwolnionych pracowników Rafako

Kwestia rozliczenia się z byłymi pracownikami Rafako, którzy nie otrzymali wynagrodzeń za pierwsze miesiące 2025 roku, stała się przedmiotem interpelacji parlamentarnej. W odpowiedzi przedstawiono szczegółowe podstawy prawne funkcjonowania Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz zakres kompetencji instytucji publicznych odpowiedzialnych za realizację wypłat.

Z przekazanych informacji wynika, że środki z FGŚP były przekazywane za pośrednictwem Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Katowicach zarówno na podstawie wykazów zbiorczych i uzupełniających, jak i wniosków indywidualnych składanych przez pracowników. Łączna kwota wypłat przekroczyła 22 mln zł i objęła 720 osób.

Jednocześnie wskazano, że na dzień 5 listopada 2025 roku nie wpłynęły kolejne wnioski dotyczące Rafako ani zapytania w sprawie dalszych wypłat ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Pytanie posła Michała Wosia z Raciborza z dn. 23.11.2025

Czy rząd zamierza rozliczyć się z byłymi pracownikami Rafako, którzy wciąż nie otrzymali pensji za styczeń i luty 2025 r.?
Czy przewidziano interwencję z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub innego źródła publicznego?
Czy syndyk, Agencja Rozwoju Przemysłu lub inne instytucje państwowe zostały zobowiązane do rozwiązania tego problemu?

Odpowiedź ministra aktywów państwowych Wojciecha Balczuna z 02.12.2025

Odnosząc się do kwestii zaległych wynagrodzeń pracowników Rafako oraz możliwości interwencji instytucji państwowych, wskazuję, że – zgodnie z informacjami przekazanymi przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – ochronę pracowników przed utratą wynagrodzenia wynikającą z niewypłacalności pracodawcy reguluje ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (dalej: ustawa o ochronie roszczeń).

Ustawa ta tworzy ramy prawne funkcjonowania Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (dalej: FGŚP), z którego mogą być wypłacane świadczenia pracownicze niezaspokojone przez niewypłacalnego pracodawcę, a także zaliczki w przypadku jego niewypłacalności lub faktycznego zaprzestania prowadzenia działalności, w rozumieniu przepisów tego aktu.

Przepisy ustawy o ochronie roszczeń umożliwiają zaspokojenie roszczeń pracowniczych ze środków FGŚP wyłącznie w przypadku zaistnienia sytuacji niewypłacalności pracodawcy, tj. co do zasady w sytuacji upadłości albo restrukturyzacji pracodawcy, lub faktycznego zaprzestania działalności przez pracodawcę. Przesłanki niewypłacalności pracodawcy określono w art. 2–8 ustawy o ochronie roszczeń, natomiast przesłanki faktycznego zaprzestania jego działalności w art. 12a ust. 2 tej ustawy.

Zgodnie z ustawą o ochronie roszczeń faktyczne zaprzestanie działalności ma miejsce, jeżeli przez okres dłuższy niż dwa miesiące łącznie spełnione zostały następujące warunki:
– pracodawca nie prowadził działalności gospodarczej i nie uzyskiwał z tego tytułu przychodów, z wyłączeniem zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej ujawnionej we właściwych rejestrach albo Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;
– pracodawca nie przebywał w siedzibie albo w miejscach wykonywania działalności, pomimo wpisu we właściwych rejestrach albo Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, lub siedziba pracodawcy została z urzędu wykreślona z właściwych rejestrów;
– pracodawca nie realizował wobec pracowników, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz organów podatkowych i rejestrowych obowiązków związanych z uprawnieniami pracowniczymi, wynikających z powszechnie obowiązujących przepisów.

Wniosek o wypłatę świadczeń pracowniczych może złożyć zarówno pracodawca, likwidator lub inna osoba sprawująca zarząd majątkiem pracodawcy – w formie wykazu zbiorczego lub wykazu uzupełniającego – jak również, w określonych przypadkach, sam zainteresowany pracownik w formie wniosku indywidualnego.

Prowadzenie postępowań wyjaśniających w omawianym zakresie, rozstrzyganie o zasadności zaspokojenia roszczeń pracowniczych oraz dokonywanie obligatoryjnych wypłat ze środków FGŚP należy do marszałków województw, przy czym na mocy stosownych upoważnień zadania te wykonują dyrektorzy wojewódzkich urzędów pracy. Marszałek województwa wypłaca, na wniosek pracownika, zaliczkę na poczet niezaspokojonych przez pracodawcę roszczeń z powodu braku środków finansowych, w związku z faktycznym zaprzestaniem działalności przez pracodawcę.

Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przekazało informację, że według danych pozyskanych z Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Katowicach z FGŚP zostały przekazane środki finansowe na wypłatę świadczeń na rzecz podmiotu Rafako w łącznej kwocie 22 013 816,92 zł dla 720 osób, tj.:
– wykaz zbiorczy na kwotę 3 165 233,44 zł (wypłata: 29 stycznia 2025 r.);
– wykaz uzupełniający na kwotę 16 779 209,78 zł (wypłata: 7 kwietnia 2025 r.);
– wykaz uzupełniający na kwotę 1 188 251,85 zł (wypłata: 17 kwietnia 2025 r.);
– wykaz uzupełniający na kwotę 825 448,94 zł (wypłata: 29 kwietnia 2025 r.);
– wniosek indywidualny na kwotę 5 344,08 zł (wypłata: 3 marca 2025 r.);
– wniosek indywidualny na kwotę 25 431,63 zł (wypłata: 17 marca 2025 r.);
– wniosek indywidualny na kwotę 8 477,21 zł (wypłata: 17 marca 2025 r.);
– wniosek indywidualny na kwotę 16 419,99 zł (wypłata: 9 maja 2025 r.).

Na dzień 5 listopada 2025 r. w Wojewódzkim Urzędzie Pracy w Katowicach nie stwierdzono żadnego wniosku złożonego przez Rafako. Nie wpłynęły również żadne zapytania od tego podmiotu dotyczące dalszych wypłat z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.