Zaszycie alkoholowe – kiedy wszywka alkoholowa jest skuteczną metodą?

W Polsce zaszycie alkoholowe bywa traktowane przez niektórych pacjentów jako szybkie rozwiązanie problemu alkoholowego, szczególnie przez osoby szukające natychmiastowego efektu. Jednak uzależnienie od alkoholu to choroba przewlekła, o złożonym podłożu biologicznym, psychicznym i społecznym. W związku z tym żadna pojedyncza metoda, nawet tak radykalna jak implantacja disulfiramu, nie stanowi uniwersalnego remedium. Zabieg może stać się wsparciem w procesie wychodzenia z nałogu, pod warunkiem że towarzyszy mu kompleksowa terapia i świadoma decyzja pacjenta.

Jak działa wszywka alkoholowa – mechanizm działania leku i objawy reakcji disulfiramowej po spożyciu alkoholu

Wszywka alkoholowa to implant podskórny zawierający disulfiram. To lek stosowany pomocniczo w terapii awersyjnej uzależnienia od alkoholu. Substancja czynna wszywki blokuje aktywność dehydrogenazy aldehydowej, czyli enzymu biorącego udział w metabolicznym szlaku utleniania etanolu. W prawidłowych warunkach etanol ulega utlenieniu w wątrobie do aldehydu octowego, który następnie jest szybko przekształcany do mniej toksycznego kwasu octowego. Po implantacji disulfiramu i spożyciu alkoholu dochodzi do blokady tego drugiego etapu. To powoduje gwałtowne nagromadzenie aldehydu octowego we krwi. Stężenia mogą wzrastać nawet kilkunastokrotnie w porównaniu z fizjologicznymi wartościami. Zaszycie alkoholowe jest więc bezpieczne tylko dla tych uzależnionych pacjentów, którzy podczas stosowania terapii awersyjnej stosują się bezwzględnie do zaleceń terapeutycznych lekarzy.

Aldehyd octowy jest silnie toksyczny dla tkanek. Już w ciągu 5-10 minut od spożycia alkoholu u chorego pojawia się tzw. reakcja disulfiramowa. Jej typowe objawy obejmują zaczerwienienie twarzy, uczucie gorąca, nasilone pocenie, tachykardię i spadek ciśnienia tętniczego. Często występują również bóle i zawroty głowy, nudności, wymioty, duszność, a w cięższych przypadkach zaburzenia rytmu serca, drgawki i objawy ostrego niedotlenienia. Nieprzyjemne dolegliwości te utrzymują się zazwyczaj od kilkudziesięciu minut do kilku godzin, a ich nasilenie zależy od ilości spożytego alkoholu oraz dawki disulfiramu.

Na czym polega zabieg zaszycia alkoholowego – zabieg implantacji Esperalu, czyli umieszczenie leku pod skórą pacjenta

Przed implantacją Esperalu pacjent musi pozostawać w pełnej trzeźwości co najmniej 24 godziny. Podczas konsultacji i kwalifikacji lekarz Centrum Medycznego Galmedic przeprowadza wywiad, badanie fizykalne i ocenia przeciwwskazania (m.in. choroby serca, niewydolność wątroby, padaczka, ciężkie zaburzenia psychiczne). Konieczne jest uzyskanie pisemnej zgoda pacjenta po szczegółowym omówieniu działania leku i możliwych skutków ubocznych. Zaszycie alkoholowe polega na podskórnej implantacji tabletek zawierających disulfiram. Okolicę zabiegową stanowi najczęściej obszar podpowięziowy mięśnia pośladkowego. Skórę znieczula się miejscowo, a następnie wykonuje niewielkie nacięcie (ok. 2-3 cm). W tkance podskórnej tworzy się kieszonkę chirurgiczną, w której umieszcza się odpowiednią liczbę jałowych tabletek disulfiramu. Ilość preparatu dobiera się indywidualnie, tak aby uzyskać zadowalający efekt długotrwałego uwalniania leku nawet przez kilka miesięcy, zazwyczaj 8-12.

Po wprowadzeniu tabletek do ciała pacjenta chirurg zszywa ranę powstałą w okolicy pośladka pacjenta. Zakłada opatrunek i udziela wskazówek dotyczących higieny oraz kontroli gojenia. Cała procedura trwa zwykle 20-40 minut i nie wymaga hospitalizacji.

Wszywka alkoholowa a leczenie alkoholizmu – skuteczność i rola w kompleksowej terapii nałogu

Głównym celem wszywki alkoholowej jest wytworzenie u pacjenta silnej bariery psychofizycznej przed spożyciem alkoholu. Disulfiram hamuje aktywność dehydrogenazy aldehydowej, co powoduje gwałtowne nagromadzenie aldehydu octowego w organizmie po wypiciu alkoholu. Efektem jest wspomniana reakcja disulfiramowa. Świadomość możliwych dolegliwości ma działać odstraszająco i wzmacniać motywację chorego do abstynencji.

Badania kliniczne wskazują, że samo zaszycie alkoholowe nie leczy przyczyn uzależnienia. Skuteczność zabiegu zależy przede wszystkim od motywacji pacjenta oraz jego zaangażowania w długofalową terapię. Implant nie zmniejsza głodu alkoholowego, nie wpływa na mechanizmy psychologiczne podtrzymujące nałóg alkoholowy i nie zastępuje leczenia psychiatrycznego czy psychoterapii. U pacjentów, którzy decydują się na implant w ramach świadomej, całościowej strategii leczenia, wszywka może jednak znacząco wydłużać okresy abstynencji i ułatwiać pracę nad ogólną zmianą stylu życia. Wszywka alkoholowa powinna być zatem traktowana jako element programu obejmującego terapię indywidualną, grupową, farmakoterapię wspomagającą (np. naltrekson, akamprozat), edukację o chorobie oraz wsparcie rodziny. Najlepsze rezultaty uzyskuje się, gdy implantacja disulfiramu następuje po detoksykacji i włączeniu psychoterapii. Pacjent jest wówczas w pełni świadomy działania leku i ryzyka reakcji po spożyciu alkoholu.

Interesuje Cię profesjonalne zaszycie alkoholowe? Zabrze to doskonałe miejsce do rozpoczęcia terapii choroby alkoholowej ze względu na kompleksową opiekę specjalistów Centrum Medycznego Galmedic. Oferta placówki dostępna jest tutaj: https://zabrze.galmedic.pl/uslugi/esperal/.

Zaszycie alkoholowe a przeciwwskazania i skutki uboczne – kiedy zabieg nie jest bezpieczny?

W Centrum Medycznym Galmedic oprócz regularnej oceny skuteczności leczenia awersyjnego szczególny nacisk kładzie się na bezpieczeństwo pacjenta. Zaszycie alkoholowe jest zabiegiem medycznym wymagającym starannej kwalifikacji pacjenta. Choć procedura sama w sobie jest mało inwazyjna, lek działa systemowo i wchodzi w interakcję z wieloma procesami metabolicznymi. Dlatego też istnieje szereg przeciwwskazań oraz możliwych działań niepożądanych.

Najważniejsze przeciwwskazania obejmują:

• choroby układu krążenia – niewydolność serca, choroba niedokrwienna serca, zawał mięśnia sercowego, ciężkie nadciśnienie;
• ciężkie choroby wątroby – marskość, ostre zapalenie wątroby, znaczne podwyższenie enzymów wątrobowych;
• zaburzenia psychiczne – psychozy, ciężka depresja, skłonności samobójcze;
• padaczkę i choroby neurologiczne;
• ciążę i okres karmienia piersią;
• uczulenie na disulfiram lub składniki preparatu – reakcje alergiczne są bezwzględnym przeciwwskazaniem.

Po implantacji mogą wystąpić miejscowe powikłania chirurgiczne: zaczerwienienie, obrzęk, krwiak, ropienie rany. Disulfiram może również wywoływać ogólnoustrojowe działania niepożądane niezależne od spożycia alkoholu. Mogą to być bóle głowy, senność, metaliczny posmak w ustach, zapalenie nerwu wzrokowego czy polineuropatia czuciowa. Rzadko dochodzi do hepatotoksyczności, objawiającej się żółtaczką i wzrostem aktywności enzymów wątrobowych.