Dr Piotr Sput odznaczony medalem Komisji Edukacji Narodowej

Nadaje się go nauczycielom, ludziom związanym lub zasłużonym dla edukacji, w szczególności nauczycielom legitymującym się wyróżniającą się działalnością dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą, inicjującym i podejmującym nowatorskie formy i metody pracy edukacyjnej, także mającym duży dorobek naukowy oraz społeczny w obszarze oświaty i wychowania, współpracy szkół, uczniów z innymi instytucjami, organizacjami i związkami.

Jak doszło do przyznania medalu?
Otrzymałem poprzez związek zawodowy ZSS „Solidarność” propozycję otrzymania kilku wyróżnień do wyboru. Niektóre były związane z dużymi gratyfikacjami pieniężnymi. Nie chciałem żadnego, nie jestem osobą przykładającą do odznaczeń jakiekolwiek znaczenie, szczególnie, że wiem, jakie kanalie dostawały różne odznaczenia w przeszłości. Potem jednak zorientowałem się, że to nie jest medal dla mnie, tylko dla wszystkich nauczycieli, którzy nie są dyrektorskimi pupilkami i nigdy nie są przez nich nominowania do żadnych nagród. A znam takich wielu. To przełamało opór i napisałem wniosek na Medal KEN, którego nadanie nie wiąże się z nagrodą pieniężną. Napisałem samą prawdę, co robię w szkole i poza nią. A z prawdą to jest tak, jak mawiał minister od brudnej roboty kilku królów Francji i cesarza Napoleona Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord „Jest broń straszniejsza niż oszczerstwo: to prawda”. Pisząc prawdę, np. w artykułach na portalu NaszRacibórz.pl, zawsze muszę się liczyć z hejtem różnych lokalnych blogersów, zgodnie ze znaną maksymą „uderz w stół, a nożyce się odezwą”. W tym wypadku Pani Minister Edukacji Narodowej uznała, że moja prawda jest wystarczająca do nadania mi wspomnianego Medalu.

Jakie znaczenie dla Ciebie ma to wyróżnienie?
Tylko jedno, o którym już wspomniałem. Że można otrzymać za swą pracę, także za stanie w prawdzie, najwyższe odznaczenie resortowe bez dyrektorskiej łaski czy nominacji. Medal nie jest dla mnie, dedykuję go wszystkim tym, którzy na co dzień przeciwstawiają się w szkole różnym patologiom, mobbingowi i zarządzaniem szkołą jak folwarkiem, co staje się coraz powszechniejsze. Tych nauczycieli należy wspierać, także poprzez nagrody i medale, których nie mogą się spodziewać od dyrektorów.