O zmianie roli ojca, czyli tata w Fiku-miku

Jeszcze trzy lata temu tatusiowie rzadko zaglądali na nasze zajęcia. Ojcowie podjeżdżali pod dom kultury aby odebrać dziecko z zajęć ale na salę wchodzili sporadycznie. Magiczne drzwi były barierą nie do pokonania. Dziś, gdy tylko mają taką okazję, są z nami przez całe zajęcia. Uczą się piosenek, tańczą, wycinają, rysują, malują, biegają. Dziś tata na sali nikogo nie dziwi. A dzieci? Dzieci są z tego powodu szczęśliwe. Mogą pochwalić się zabawkami, pokazać kolegę i wspólnie ułożyć wieżę z klocków. Tata stał się aktywnym uczestnikiem w społecznym rozwoju malucha.

jb