Na cmentarzu Jeruzalem pożegnano śp. Jerzego Thamma [FOTO]

Po blisko 49 latach pracy śp. Jerzy Thamm pożegnał się z Rafako 31 grudnia 2008 r. Poświęcił jej praktycznie całe życie zawodowe. Urodził się w 1936 r. w Polskiej Cerekwi. Z wykształcenia magister inżynier mechanik, absolwent Politechniki Łódzkiej Wydział Mechaniczny (1960 r.). Dwa lata po studiach miejscem jego pracy było Centralne Biuro Konstrukcji Maszyn w Bytomiu. Od 1962 r. zatrudniony w RAFAKO kolejno na stanowiskach: starszy projektant, kierownik Działu Projektowego Palenisk, kierownik Biura Projektowego oraz dyrektor d.s. Rozwoju i Handlu. Od 12 lutego 1993 r. był wiceprezesem zarządu RAFAKO S.A., pełniąc jednocześnie kolejno następujące funkcje: dyrektora Rozwoju i Realizacji Obiektów, zastępcy Dyrektora Generalnego oraz dyrektora Techniczno – Produkcyjnego. Jego osiągnięcia zawodowe, to: uczestniczenie w procesie prywatyzacji Fabryki Kotłów RAFAKO oraz wprowadzeniu akcji spółki do obrotu publicznego na Giełdę Papierów Wartościowych, nadzór nad wdrożeniem nowych technologii m.in. w zakresie budowy kotłów i instalacji odsiarczania spalin (w 1974 roku otrzymał nagrodę państwową za projekt kotłów „Dolna Odra”) a także nadzór nad wprowadzeniem certyfikatu jakości ISO 14001. W okresie sprawowania przez niego funkcji wiceprezesa Rafako uzyskało m.in. Śląską i Polską Nagrodę Jakości (rok 2001).

Śp. Jerzy Thamm jest laureatem przyznanego mu w 2005 r. Medalu imienia Księdza Prałata Stefana Pieczki „UNITAS IN VERITATE” – Zjednoczeni w Prawdzie. W wygłoszonej wówczas laudacji, poza wskazaniem drogi zawodowej śp. Jerzego Thamma, wzmiankowano: - Jednakże do Kapituły ważniejszy był chyba inny aspekt osobowości i działalności Laureata – myślę o jego stosunku do ludzi, do otoczenia w pracy i poza pracą oraz wierność wyznawanym zasadom chrześcijańskim w życiu zawodowym i prywatnym. Sam Laureat stwierdził wyznaję zasadę Jeana Cousina „Ludźmi można rządzić jedynie poprzez służenie im, a ta zasada nie ma wyjątków”. To przecież jedna z zasad chrześcijańskich, gdzie każda funkcja kierownicza, czy kapłańska jest traktowana jako „posługa”. Czy Laureat w ocenie ludzi, którymi rządził tyle lat stosował tę zasadę? Według wypowiedzi jego współpracowników zawartej w książce „Ziarno nadziei” Ignacego Bobuli, Wydawnictw Związków Literatów Polskich oddział w Krakowie 2004 zdecydowanie tak. Tą samą opinię usłyszałem od mojego kolegi, długoletniego pracownika Biuro Projektowego mgr inż. Damiana Tomasa i organizatora związków zawodowych „Solidarność” w Rafako Pana Gotfryda Migulca. Ci ostatnio wymienieni oraz inni, których nazwisk nie wymieniam z powodu braku zgody na to, potwierdzali stanowczo, że Pan Jerzy Thamm nawet w najtrudniejszym okresie nacisku ideologicznego nie zaprzestał publicznego wyznawania swojej katolickiej wiary.

opr. w, fot. K. Kubik