Praca kasjerki to harówka

– Jedna wredna pani powiedziała mi, że nadaję się tylko na pastwisko owce pasać – zwierza nam się kasjerka Anna, pracująca w jednym z raciborskich marketów. – Wielokrotnie słyszałam, że jestem zbyt głupia, żeby siedzieć przy kasie i pieniądze ludziom wydać – usłyszała od klientki Dominika. – Zarzucano mi, że zawodówki nie skończyłam, bo rzekomo za dużo policzyłam za szampon do włosów, który miał być w promocji – wspomina Katarzyna z jednego z supermarketów.

Panie pracujące przy kasach w supermarketach nie mają łatwego życia. Chociaż wielu postrzega ich pracę jako siedzenie i nic nierobienie, one zapewniają, że to harówka jakich mało. – Sama praca nie męczy, wykańczające natomiast są docinki, jakie wysłuchujemy od klientów – podkreśla Dominika. – Jeśli ktoś parę razy dziennie słyszy, że jest głupi albo się do tego nie nadaje, to można w końcu oszaleć – dodaje Katarzyna.

Większość z nich z własnej woli nie wybiera pracy na stanowisku kasowym. – Mam licencjat z socjologii, ale o pracę w moim zawodzie trudno. Trzeba za coś żyć, więc podjęłam się pracy kasjerki – opowiada Kornelia. – Skończyłam szkołę policealną, ale perspektyw na pracę w zawodzie nie widzę. Trzeba za coś rodzinę utrzymać. Kasjerka to jedyny etat, jaki w urzędzie pracy dla mnie znaleźli – tłumaczy Dominika.

Jacy klienci najczęściej obrażają panie pracujące przy kasie? – Najgorsi są emeryci i pijacy – twierdzą zgodnie kobiety. – Prawdziwe piekło przeżywamy, gdy wychodzi nowa gazetka. Kiedy dostawca nie zdąży dowieść promocyjnego towaru, nam się obrywa – opowiada pani Ewa, do niedawna pracująca w jednym z raciborskich marketów. – Z pijaczynami też nie lepiej. Nie możemy panu, czy pani ledwo stojącej na nogach skasować alkoholu, wtedy słyszymy, jakie to my głupie, durne i puste jesteśmy – dodaje kobieta. 

Jednak na słownych atakach się nie kończy, czasem klienci dopuszczają się rękoczynów. Jacy niebezpieczni potrafią być kupujący przekonała się kasjerka w jednym ze sklepów w Kuźni Raciborskiej. – Mężczyzna wszedł do sklepu, pokręcił się tam trochę. I ni stąd, ni zowąd uderzył kobietę w twarz – opowiada nam świadek zdarzenia, zastrzegając anonimowość. 

Mimo że są obrażane, wyzywane, niechętnie rozmawiają o swoich problemach. Twierdzą, że do każdego zajęcia można się przyzwyczaić. – Znaleźć w tych czasach zatrudnienie często graniczy z cudem – podsumowuje pani Ewa.

Justyna Korzeniak

fot. mojursynow.gazeta.pl