232 rocznica uchwalenia Konstytucji 3 Maja - od ponad roku w cieniu sowieckiej agresji na Ukrainę [FELIETON]

Moskiewskim satrapom, nieważne, czy w okresie książęcym, caratu, komunizmu czy postsowieckiej Rosji, dążenie sąsiednich narodów do wolności, samostanowienia i niepodległości było zawsze obrzydliwe, nie do zniesienia, było powodem do napaści, unicestwiania, wynaradawiania i mordowania.

Podobne słowa pisałem rok temu, co wywołało, przyznaje niewiele, ostrych komentarzy oskarżających mnie o rusofobię. Ciekawe, czy po kolejnym roku wojny, po mordowaniu i gwałceniu niemowląt, masowym mordowaniu i torturowaniu cywilów, kastrowaniu i odcinaniu głów jeńcom, ruskie trolle czy pożyteczni idioci mają jakieś wątpliwości co do zezwierzęcenia rosyjskich orków?

Uchwalenie Konstytucji 3 Maja było ostatnią próbą naprawy i ratowania I Rzeczypospolitej, która była podjęta przez ówczesnych patriotów. Warto dodać, że w roku 1791 za naród uważano tylko szlachciców – tylko oni mieli prawa polityczne. Konstytucja, która nie weszła, niestety, w życie, nic w tej kwestii nie zmieniała. Duża część szlachty uważała twórców konstytucji, porządnych obywateli i patriotów chcących naprawy kraju, za wichrzycieli, jakobinów, nihilistów, burzycieli ustalonego porządku publicznego. Przygniatająca większość chłopów zaś i ludzi niższych stanów w okrojonej już przez zabór Polsce nie miała zielonego pojęcia o tym, co się w Warszawie dzieje.

Ustawa Rządowa 3 maja 1791 roku była to druga na świecie - po amerykańskiej i przed francuską ustawa zasadnicza w historii. Z tego powodu powinniśmy być z niej bardzo dumni. Nie wszyscy są jednak dumni. Hordy zideologizowanych, lewackich, neokomunistycznych zadymiarzy czeka na sygnał do ataku i na tą rocznicę. Rozczochrany Belg jednak, który z okazji innego, pięknego święta mówił o 70 000 bodaj polskich faszystów na ulicach oraz jemu podobni nie odważył się ponowić ataku na polskich patriotów.

Jeszcze z innego powodu powinniśmy być dumni. W okresie majówki Polacy świętują, odpoczywają, spotykają się z rodziną w pogodnej i spokojnej atmosferze. W jakim potężnym kontraście do „oświeconej” Europy Zachodniej, gdzie poczynając od lewego brzegu Odry i Berlina w tysiącach miast dochodzi do demonstracji, burd ulicznych, podpalania domów i aut, brutalnych starć z policją.

W Europie patrzą na nas ciągle podejrzanie. Słyszałem głosy mówiące o tym, że Polacy bardziej mają się skupić na świętowaniu wspólnych, europejskich rocznic i skupić się na wspólnych wartościach, jednolitej narracji historycznej i europejskiej solidarności,

Z trzech wymienionych wartości nie zauważyłem w Brukseli ani jednej. Bajka o europejskich wartościach prysła w okresie pandemii covid 19 oraz agresji terrorystycznej Rosji na Ukrainę. W zasadzie wcześniej, z chwilą powstania rurociągów Nord Stream.

Belgijski historyk, analityk Instytutu Zachodniego w Poznaniu prof. David Engels mówi od lat wprost; "…Od czasu rewolucji francuskiej zachodnie społeczeństwa liberalne systematycznie podcinają gałąź, na której siedzą, a przez pogoń za „wolnością” upadną i przekształcą się w swoje przeciwieństwo: chaos lub dehumanizację. Unia Europejska stoi na krawędzi katastrofy. Demokracja liberalna (to dla mnie nic innego niż dawny komunizm z ludzką twarzą) znajduje się w kryzysie, który może zakończyć się jej śmiercią…”.

Według Engelsa kryzys ten nie pochodzi z zewnątrz: „stopniowa transformacja społeczeństwa liberalistycznego w opresyjną kulturę unieważniania (ang. cancel culture) i świadomości społecznej (ang. woke culture) nie jest przypadkiem, ale logiczną konsekwencją sprzecznych podstawowych założeń samego liberalizmu”. Z jednej strony do tych założeń należy „dążenie do coraz większego indywidualizmu wyzwolonego z wszelkich zewnętrznych ograniczeń”, a z drugiej - podkreśla Engels – „…domniemanie, że normy stworzone przez naszą chrześcijańską cywilizację będą w jakiś sposób nadal stabilizować społeczeństwo, nawet bez wyraźnego umocowania w prawdziwej wierze…”.

Jak twierdzi Engels „…ta ewolucja jest już dobrze widoczna w Europie Zachodniej i Stanach Zjednoczonych, gdzie libera (pojęcie umowne, liberalizm jest wprost zaprzeczeniem demokracji) spowodował tam powstanie kasty politycznej, która zajmuje się jedynie własnym krótkotrwałym sukcesem; liberalizm moralny doprowadził do upadku najbardziej podstawowych cnót i banalizacji aborcji, pedofilii, teorii płci, poligamii, kazirodztwa i eutanazji; liberalizm kulturowy wywołał absurdalną samonienawiść zachodniej cywilizacji i narzucenia wielokulturowości, a liberalizm religijny systematyczny demontaż chrześcijaństwa na rzecz ateizmu i islamu…”.
Jak wyjaśnia prof. Engels „…kiedy wszystko jest względne, co jest podstawowym założeniem liberalizmu, zorganizowane społeczeństwa powoli przekształcają się w zatomizowane masy rzekomo ‘wolnych’, ale w rzeczywistości zagubionych jednostek i następnie presja większości paradoksalnie prowadzi te jednostki przez szkoły, media i politykę do przyjęcia stadnych zachowań, które są często nawet gorsze niż te, które występują w społeczeństwach totalitarnych, jak przewidział już Tocqueville… Podobnie jak radykalny indywidualizm wydaje się ostatecznie prowadzić do równie radykalnego kolektywizmu, radykalna wolność musi prowadzić do przetrwania najsilniejszych, a tym samym do ucisku… Gdy wszystkie moralne ograniczenia zostaną zastąpione czysto instytucjonalnymi procedurami, wcześniej czy później zostaną one zinstrumentalizowane przez partie, koterie i wspólnoty ideologiczne, podczas gdy na ulicach grupy etniczne, które są najbardziej agresywne, otrzymają najwięcej uwagi ze strony społeczeństwa, uznającego obronę własnej cywilizacji za „opresyjną” lub „nieliberalną”. Wszystkie wartości, kiedy pozbawione są transcendentnego oraz tradycyjnego umocowania, muszą stać się zaledwie semantycznymi wypełniaczami, których precyzyjne znaczenie określają jedynie zmienne kaprysy większości ostatecznie kontrolowanej przez niewielki krąg elit, prowadząc wcześniej czy później do niemal orwellowskiego zniekształcenie dobra i zła…”.

Jak sądzi prof. Engels, jedynym rozwiązaniem i wyjściem z obecnej sytuacji byłoby „…Świadome odwrócenie trendu na korzyść bardziej idealistycznego podejścia do społeczeństwa: odrzucenie obecnego nihilizmu i przypomnienie prostego faktu, że najwyższa prawda nie jest definiowana przez decyzje większości, ale przez Stwórcę i prawa ustanowione przez niego dla natury…”. Poszanowanie religii, umiłowanie własnej cywilizacji, duma z dokonań naszych przodków, dążenie do ideału piękna i cnoty, ochrona naturalnej rodziny, komplementarność mężczyzny i kobiety - wszystkie te podstawowe wartości muszą być raz jeszcze przywrócone jako przewodnie zasady naszego współistnienia społecznego, jeśli chcemy uniknąć całkowitego rozkładu Zachodu, chaosu lub dehumanizacji, o ile nie jest za późno - podsumowuje Engels.
Świętujmy więc, tak jak dotychczas, bo to My jesteśmy normalni.

Dr Piotr Sput
Prezes Towarzystwa Miłośników Ziemi Raciborskiej

Nadesłany tekst jest wyrazem poglądów autora