Inwestycyjne dylematy w branży energetycznej

Polska nie jest pod tym względem wyjątkiem. Problemy, z jakimi inwestorzy mają do czynienia na krajowym rynku mają charakter globalny. To przede wszystkim brak mocy wytwórczych, czyli zbyt mała liczba projektantów, pracowników bezpośrednio produkcyjnych i wreszcie surowców w stosunku do zapotrzebowania. - Zdarza się, że w rozmowach z potencjalnymi inwestorami słychać ich zdziwienie i zaskoczenie faktem, że choć mają fundusze, mogą nie zrealizować swoich projektów. I nie pomoże tu zwrócenie się do innego producenta, gdyż zależy to od wielu różnych czynników – mówi Krzysztof Burek, dyrektor handlowy Fabryki Kotłów RAFAKO S.A. z Raciborza, producenta z branży energetycznej na międzynarodową skalę. - Nasza firma reprezentuje w takich rozmowach producentów kotłów i ich elementów , których na świecie jest niewielu. Stwarza to określone problemy związane z dostępnością mocy wytwórczych tego typu elementów. Podobnie zresztą ograniczone są też możliwości dostawców innych urządzeń takich jak turbiny parowe a także surowców podstawowych jak stal, na które jest obecnie ogromne zapotrzebowanie również w innych branżach. Poza tym brakuje ludzi do pracy – wyjaśnia Krzysztof Burek. 

Z tego też powodu obecnie to nie klient decyduje o kierunku rozwoju branży, lecz możliwości wytwórcze. A te są znacznie mniejsze od potrzeb. - Na pewno większe szanse realizacji mają projekty standardowe, czyli takie, które nie wymagają konieczności dokonywania zmian parametrów produkowanych elementów. Przy takim boomie inwestycyjnym producenci muszą wybierać spośród wielu ofert te, które się im najbardziej opłacają – mówi dyrektor Burek, podkreślając, że chodzi o dopiero planowane inwestycje i związane z tym problemy, jakie wyłaniają się w trakcie z rozmów z potencjalnymi inwestorami, którzy dopiero przymierzają się do przedsięwzięć tego typu.

Na obecną sytuację składa się kilka czynników. Pierwszy to oczywiście wzrost zapotrzebowania na energię elektryczną, które połączone jest z niedoborem mocy projektowych i wytwórczych, czyli projektantów i konstruktorów oraz specjalistów doświadczonych w branży. Ostatnie problemy z energią elektryczną w Warszawie były spowodowane niewystarczającymi możliwościami produkcji energii w kontekście gwałtownego wzrostu zapotrzebowania. Tego typu sytuacje oznaczają nie tylko konieczność selekcji ofert, lecz także wydłużenie czasu ich realizacji, podwyższenie kosztów pracy, a przez to także kosztów całego przedsięwzięcia. Podobnie rzecz wygląda ze strategicznymi surowcami i materiałami niezbędnymi do budowy obiektu, które są rozchwytywane także w innych branżach. –Proszę zauważyć, że mówimy tu tylko o realizacji nowych projektów. Modernizacja obiektów już istniejących to kolejny problem, który nas w najbliższym czasie również czeka – przyznaje dyrektor Burek.

Zgodnie z przewidywaniami szczyt zapotrzebowania na budowę nowych elektrowni w Europie przypadnie na lipiec 2009 r. i będzie dwukrotnie większy od możliwości wytwórczych.
- Spodziewane spiętrzenie inwestycji w energetyce już w tej chwili skutkuje w branży dramatycznym wzrostem kosztów jak i wydłużeniem czasu realizacji. Jednocześnie oczekiwanie “przegrzania” koniunktury inwestycyjnej może skutkować co najmniej stratami finansowymi i to zarówno po stronie dostawców, jak i inwestorów – wskazuje dyrektor Burek. Wskazuje przy tym na kilka możliwych do podjęcia kroków, które pozwolą na lepsze przygotowanie się branży energetycznej do wyzwań, jakie przed nią stoją. Jednym z nich jest zwiększenie mocy przerobowych producentów poprzez zwiększenie zatrudnienia w projektowaniu, rozwój technologiczny, czyli zakupy bardziej sprawnych oraz wydajniejszych maszyn i urządzeń, zatrudnienie wykonawczych firm obecnych na terenie macierzystej lokalizacji firmy, włącznie do grupy kapitałowej firm wykonawczych i projektowych.

Istotną rolę odgrywa tu wspomniana wcześniej standaryzacja planowanych projektów – to zadanie będące po stronie inwestora. - Powtarzalne opracowania techniczne pozwalają na szybszą i tańszą realizację projektów. Dlatego tak ważne w obecnej sytuacji jest promowanie na rynku zestandaryzowanych parametrów i wielkości instalacji oraz przekonanie do tego inwestorów. Najlepszym rozwiązaniem byłaby koordynacja działań inwestycyjnych na poziomie korporacji a nawet rządów w celu rozłożenia ich w czasie– przekonuje dyrektor Burek. Wzorem do naśladowania mogą być działania u naszych sąsiadów w Niemczech i w Holandii, gdzie projekty tzw. Convoi, czyli powtarzalne, to inwestycje, które mają szanse realizacji w najszybszym czasie i w ramach racjonalnych kosztów. Tego typu politykę stosują duże korporacje jak EON i RWE. Być może wtedy projekty są realizowane w dłuższych przedziałach, ale przynajmniej wszystkie po kolei. Zaś dla nas jest w tym wszystkim pewien pozytywny aspekt. Oznacza to, że dla Rafako zleceń i pracy nie zabraknie przez wiele lat – dodaje.